یک از ده

رفته بودی و در من چیزی گم شده بود، مانده بود فقط یک کودک لوس که جز با رز سفید هلندی آرام نمی شد، آن هم بدون خار. 

هر بار دوتا می آورم، یکی برای تو، یکی برای أن "من" که در لبخند تو جا مانده.