شاید به نظر عجیب بیاد، ولی تا حالا نشده برگردم بگم فلان لحظه یا فلان اتفاق توی زندگیم، نقطه ی عطفی بوده برای من. احتمالا من شبیه عصای روشن دل هام. تیکه تیکه تیکه، هر اتفاقی ، چه خوب یا بد، این تیکه ها رو در امتداد هم قرار داده و الان این آدمی که اینجا در حال نوشتنه، نتیجه ی تکامل در سیر اتفاق هاست. اینطوری منطقی تره.