گاهی توی زندگی، خواسته یا ناخواسته، پله هایی رو جا میذاری
ولی همیشه یه جایی..
ناچار میشی برگردی و از اون پله ای که جاگذاشتی، بری بالا..
تو این مسیر برگشت..
ممکنه اونایی که باهات بودن، خسته بشن و دیگه نیان.
ممکنه حتی تو جا بذاریشون.
شایدم خودت زمانی بفهمی باید برگردی.. که دیگه توانی برای برگشت نمونده باشه.
هرکدوم از اینا، به اندازه ی کافی دردناک هستن که همه ی آدما توان تحملش رو نداشته باشن.
پس با دقت قدم بردار و پله هارو تک تک بشمر.. مبادا پله ای جا مونده باشه.
سلام
زیبا بود
موفق باشید