یونو
دو قدم مانده به همین لحظه، همه چیز را می شد لمس کرد
یونو
دو قدم مانده به همین لحظه، همه چیز را می شد لمس کردشرمساری یا ضایع شدن در حد ...
میری مطب دایی جان، توی یه ساک دستی هم لباس و عکس دندون و این چیزا گذاشتی، میرسی و دایی جان رو میبینی و بعد از سلام علیک و احوالپرسی، ازت میپرسه توی ساک ت چیه و تو با تعجب از این که چرا پرسیده، میگی هیچی، لباس و وسیله هام.
میری دندون هات رو درست می کنه و خداحافظی می کنی و میری خونه، ساعت دوازده شب عکس هاش رو توی اینستاگرام میبینی که با خانواده، تولد گرفتن واسه ش و تو اصلا و ابدا یادت نبوده!!!!!! صحبتی می مونه آیااااا؟
فکر کردی منم از اوناشم که عاشقت بشم در ره عشقت جون بدم؟
عمرا اصلا هرگز
یک درصد فکر کن همچین مهمل ی از ذهن من بگذره!!
زنده ای دیگه؟
اینو باید از خودت می پرسیدم :دی
آره از نظم خوشم میاد و هروقت وقت کنم مطالب گذشته وبلاگمو از نو ویرایش میکنم،میخوای لینک کنمت آیا؟